Çanakkale bir milletin diriliş destanıdır. Çanakkale, bugün dahi kanayan yaramızın merhemidir. Çanakkale birlik ve beraberliktir. Çanakkale, bugün birbirine düşürülmeye çalışılan bin yıllık kardeşlerin koyun koyuna yattığı ebedi yurtlarıdır. Kefensiz toprağa düşenlerin, kendi cenaze namazını kılarak şehadete yürüyenlerin, sadece 15 bahar görebilmiş tazecik fidanların, Allah'ın huzuruna temiz gitmek için ellerindeki kısıtlı içecek sularını, çamaşırlarını temizlemek ve abdest almak için kullanan Mehmetçiklerin, cephaneler yağmurda zarar görmesin diye hasta çocuğunun battaniyesini cephanelerin üstüne örten ve evladını bu vatana kurban veren ananın, yarım kalan hayatların, arkada bırakılan gözü yaşlı anaların, babaların, kardeşlerin, eşlerin mekanıdır.

Çanakkale kopan bacağının yerine süngüsünü takarak savaşmaya devam eden Ezineli Yahya Çavuş'un, iman ve vatan aşkıyla 215 kg. mermiyi düşmanın kalbine gönderen Seyit Onbaşının, neferlerinin tamamının şehit düştüğü 57. Alay'ın ve daha isimlerini ve kahramanlıklarını sayamadığımız daha nice Mehmetçiğimizin mekanıdır.

Onlar vatanlarını namus bildiler. Vatan aşkı için, bayrak aşkı için, şehadeti dinin temeli olan ezan aşkı için son nefeslerini verdiler.